ఆనగనగా ఒక ఊర్లో ఒక తాటి చెట్టు ఉంది. దానికి అన్నింటికన్నా తనే పొడవైన్దాన్ని అని పొగరు. ఎంతమంది ఏమి చెప్పినా తన గొప్పలతో అందరినీ విసిగించేది. అది నిండు వేసవి కాలం, ఒక రోజు ఒక కాకి మర్రి కాయని పట్టుకొచ్చి తాటిచెట్టు మీద కూర్చుని తినటం ప్రారంబించింది ఒక మర్రి గింజ దొర్లుకుంటూ వెళ్లి తాటి చెట్టు మట్టలమధ్య ఇరుక్కుంది.
అంతే ఆవ గింజ అంత వున్న మర్రి గింజని చూసి తాటి చెట్టు వెటకారం గా పక్కున నవ్వింది. ఇంత చిన్న దానివి నువ్వేం చెయ్య గలవని ఎగతాళి చేసింది. మర్రి గింజ బిక్కు బిక్కు మంటూ ఒక రాత్రంతా అలాగే వుంది పోదున్నే ముసుర్లు పట్టాయి జోరున వర్షం కురవసాగింది వర్షానికి మర్రి గింజ మొలకెత్తింది చూస్తుండగానే తన వేళ్లు తాటి కొమ్మలమధ్య బలం గా దిగసాగాయి. కొన్నాళ్ళకి మర్రి చెట్టు బలంగా ఏపుగా ఎదగ సాగింది. మర్రి చెట్టు ఎదుగుతూ ఉంటే తాటి చెట్టు వయసు పెరుగుతూ, మర్రి చెట్టు తన సారం తీస్కుంటూ ఉండటం వలన క్షీణించి పోయింది. అది చనిపోయేప్పుడు అనుకుంది కదా "ఈ చిన్న మర్రి విత్తనం ఇంత పెద్ద మహా వృక్షం అయిపోయింది. నేను ఎంతో పెద్దగా ఉండేదాన్నో ఇప్పడు నేను దీని ముందు తల దించుకోవాల్సివస్తుంది." అని
నీతి: మన స్నేహితుల్లో కొంతమంది ఏమీ చెయ్యలేక ఉంటే వారిని కించపరచ కూడదు. ఇప్పుడు వారు చెయ్యలేక పోవచ్చు భవిష్యత్తులో వారు విజయం సాధిస్తే మనం వారిని ఎలా ఎదుర్కుంటాము ఆలోచించండి .
